Tijd is een raar iets… Soms lijkt de tijd te vliegen, soms
kan het niet snel genoeg voorbij gaan. 5 maanden. Als je eraan begint lijkt het
een eeuwigheid, als je aan het einde bent vraag je je af waar de tijd gebleven
is. Het is alweer 5 maanden geleden dat ik op dat vliegtuig stapte, op weg naar
een nieuw avontuur, en dacht dat ik zou neerstorten in de Andes. Het lijkt wel
gisteren. Aan de andere kant kan ik me niet herinneren hoe een biljet van
twintig euro eruit ziet, en is het lastig voor te stellen dat iedereen straks
om me heen me weer helemaal gaat begrijpen als ik iets wil zeggen. Vreemd om te
bedenken dat ik over een paar dagen geen geluiden van het leegslurpen van een
mate meer om me heen heb, dat mensen weer gewoon op tijd komen opdagen en dat
ik weer als vanouds mijn fiets kan pakken.
 |
| Er moet ook nog gewerkt worden deze laatste dagen! |
 |
| Genieten van de lente... |
Het is niet altijd makkelijk geweest hier, maar toch kan ik
alleen maar terug kijken met een nostalgische blik. Het is toch juist schattig
dat die Argentijntjes met 5 min minstens een half uur bedoelen? En het feit dat
ze totaal geen beslissingen kunnen maken hoort gewoon de levensstijl! En ach,
het is heus niet zo dat ze alleen maar altijd graag over zichzelf praten! Het
enige wat nog in mijn hoofd rondspookt op dit moment is dat ik de meerderheid
van deze mensen waarschijnlijk nooit meer terug ga zien. En dat is jammer. Want
ook al heb ik me af en toe aan ze geërgerd, ze zijn wel mijn maatjes geworden.
En ik heb zo veel van ze geleerd. Helaas is de tijd toch echt gekomen en pak ik
over een paar dagen weer dat vliegtuig. Op naar weer een nieuw avontuur. Wat
dat gaat worden weet ik nog niet, maar ook dat is wel weer spannend. Wat het ook is, ik ga eraan beginnen met een
hele lading aan nieuwe ervaringen en Argentijnse wijsheid. En natuurlijk is het
ook wel weer fijn om iedereen in Nederland weer te zien en te knuffelen. Nog
een paar dagen en ik kom jullie weer begroeten, en ik beloof Argentijnse wijn
en mate voor iedereen! Nu eerst nog een paar dagen genieten hier van de zon, de
mensen en de cultuur. Zolang het nog kan!
 |
| Afscheidstaart op afscheidsfeest. |
 |
| Bye bye dear OAJNUs! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten