Taart en de VN

Van 7 tot 9 juli was het junior simulatie model van de VN, georganiseerd door OAJNU. Dit hield in dat er rond de 200 jongeren tussen de 12 en 15 bij elkaar kwamen in een ijskoude school om debatten te voeren over verschillende thema’s, VN style! De jongeren waren opgedeeld in delegaties, zogenaamd uit verschillende landen. De debatten werden geleid door presidenten en alles moest volgens protocol. Er mocht pas gesproken worden als de president toestemming gaf, en de jongeren moesten altijd hun zin beginnen met: ‘Bedankt meneer/mevrouw de president voor het geven van het woord aan de delegatie van … (in te vullen per land). De leden van de delegatie waren allemaal netjes gekleed, meisjes in rokjes, jongens in pak compleet met stropdas en nette schoenen. Wat een spektakel! 3 dagen lang hard werken, maar wat leuk om te zien hoe die jongeren plezier hebben in het praten over belangrijke thema’s als kernwapens en de staatsgreep in Paraguay. En de participanten hebben me echt verbaasd, kinderen van max. 15 jaar die serieus over dit soort onderwerpen praten! Ik moet eerlijk toegeven dat zij er meer van begrepen dan ik, maar dat leggen we gewoon toe aan het feit dat zij wel vloeiend Spaans spreken. 

Behalve formaliteit was er ook ruimte voor vermaak, tijdens de ‘feria’, waarin de delegaties de cultuur van hun land mochten presenteren, compleet met dans, eten en tradities. De Nederlandse delegatie deed hier ook aan mee, en dat was erg leuk om te zien! De dames hadden zich gekleed in een of ander middeleeuws gewaad, met de boodschap dat dit de traditionele kledij is. Verder hadden ze chips uitgestald, want Nederland is het land van de aardappelen... Last but not least hadden ze een variatie van beschuit met muisjes gemaakt, stukjes stokbrood met een soort van muffin/cupcake topping erboven op. Compleet met betoog over dat dit het alledaagse ontbijt van de Nederlanders was. Na een korte uitleg van mijn kant dat we dit vooral eten bij de geboorte van kinderen, hoorde ik ze later mijn versie van het verhaal aan de volgende bezoeker uitleggen. Erg schattig.

Het VN model was dus hard werken, maar zeker leuk om mee te maken. Vooral het dansen van de jongeren tijdens de feria en het zien hoe ze zich inleven in hun rol als delegatie. Zelf ben ik begonnen met het voorbereiden van een nieuw project, waarin we met kinderen uit achterstandswijken gaan werken.

 Verder gaat alles zijn gangetje, ik heb een super leuke verjaardag gehad met een mega taart met kaarsjes! Iedereen bedankt voor de verjaardagsberichtjes, en alle liefs vanuit Mendoza!

Vlaggen en Trommels

De Argentijnen hebben twee favoriete gespreksonderwerpen, politiek en voetbal. Voor beiden hebben ze een grote passie, en dit is duidelijk te merken. Voor een buitenstaander als ik is het af en toe een vraag of ik in een politiek protest ben beland of in een of ander overwinningsfeest van een voetbalteam, aangezien er in beide gevallen trommels, vlaggen en schreeuwende mensen aanwezig zijn.

Wat het politieke betreft, Argentijnen houden naast praten over hun politieke situatie erg van protesteren. Terwijl bij ons in Nederland een protest uit een paar stinkende mensen in een tent op een beursplein bestaat, pakken ze dat in Argentinië wel anders aan. Bijvoorbeeld bij de bijeenkomst van de top van de Mercosur, de unie van Latijns-Amerikaanse landen. De bezoekers blijven hier niet rustig op hun stoeltje zitten luisteren, alles wordt uit de kast getrokken. Geschminkte gezichten, vlaggen met allerlei leuzen en de hoofden van Peron en Che Guevara, t-shirts en natuurlijk muziek. Wat een belevenis, waarbij je daadwerkelijk niet weet waar je moet kijken of hoe je je moet gedragen. Wat als je op het verkeerde moment zou klappen, krijg je dan een vlaggenstok tussen je ribben? Dus probeerde ik maar te doen zoals iedereen…  klappen, dansen en voor mij totaal onverstaanbare teksten zingen. Naast al dit vermaak schreeuwen de mensen op het podium af en toe wat, waardoor het net afgestompte geluid weer aanzwengelt, en dit gaat zo een paar uur door. Wat een energie! Verder is het, naast ‘georganiseerde’ protest chaos, op straat ook niet ongewoon dat je opeens in een of ander protest terechtkomt. Loop je eerst langs een protest tegen de legalisatie van softdrugs, twee straten verder is een pro drugs demonstratie… Welkom in Argentinië!

Anyway, genoeg te zien op straat in Mendoza dus! Verder gaat het op werkgebied goed. We hebben een beetje concreter voor ogen wat we precies gaan doen, en dat is onder andere een project met theater! Jippie! Volgende week is de Junior versie van het simulatie model van de VN. Daarover volgende keer meer!